English Corner
MASTIFF UŻYTKOWY
CZY WYSTAWOWY ?
|
Tematyką niniejszego artykułu jest rzecz zdawało by się banalna i oczywista czyli wybór odpowiedniego dla Nas szczeniaka.Każdy z Nas, wybierając szczenię , wybierając rasę – ma przecież ściśle określone oczekiwania względem kupionego psa.Większość kupujących ogranicza się niestety jedynie do wyboru rasy, studiuje wzorzec i ogląda kilka zdjęć, |
||
 |
Pies miał stróżować a egzemplarz który wybraliśmy zupełnie się do tego nie nadaje itp. itd. Tajemnica tkwi w tym przypadku w jednym drobnym szczególe. Ten szczegół opisują dwa słowa. Pies wystawowy a pies użytkowy. Obydwa są tego samego pochodzenia, obydwa posiadają metryki (rodowody) co tak naprawdę to oznacza i jakie są między nimi różnice postaram się wyjaśnić. Jedną z najważniejszych rzeczy jakie kupujący musi określić hodowcy to oczekiwania. Podarujcie sobie hodowle w których hodowca o to nie zapyta. | |
| Nie istnieje pojęcie rasy uniwersalnej ani psa uniwersalnego.Tak jak nie można powiedzieć ,że mastif jest taki a nie inny.Na całokształt wpływa wiele spraw z których najważniejszy jest dobór odpowiedniego skojarzenia czyli mówiąc wprost świadomy wybór cech jakie posiadają przyszli rodzice. Jeśli oczekujemy od naszego przyszłego psa wybitnych cech łownych czy stróżujących należy być pewnym cech jego rodziców. Nie każdy mastiff zapoluje, nie każdy będzie potrafił obronić i podjąć nawet z góry przegrany pojedynek. Takie cechy się dziedziczy a dobry hodowca je ” i kultywuje z zastrzeżeniem ,że oddaje swe szczenięta zgodnie z „przeznaczeniem i oczekiwaniem kupującego. | ||
| Aczkolwiek hodowca dobierać szczenię dla Nas będzie bazując jedynie na swojej wiedzy i swoich doświadczeniach hodowlanych to w większości przypadków udaje się dobrze oszacować przyszłe cechy psa już w wieku 8-10 tygodnia.Co musimy określić? Przede wszystkim i w zasadzie najważniejszą rzeczą jest określenie typu budowy psa. Mastify są bardzo zróżnicowaną rasą ale te różnice nie dotyczą tylko poszczególnych linii hodowlanych. Dosyć spore różnice widuje się również w każdym z miotów… |
|
|
| Tajemnica polega na tym ,aby umieć wybrać to czego tak naprawdę szukamy.Rozpiętość wagowa u psów 75 – 130 kg to dosyć spora różnica i właśnie w tej rasie określa jego walory.Przykładem jest np. nasz ostatni miot ..w którym rozpiętość wzrostowo wagowa … badana u 14 miesięcznych egzemplarzy …kształtowała się między 74-80cm w kłębie i (65 – 90kg psy). Aby w takim razie ten wstęp nie okazał się dla państwa „nieco” przydługi … powiem prosto i skrótowo. Lepiej przeczytajcie poniżej gdyż to esencja tego co powinniście wiedzieć. | ||
|
|
PIES WYSTAWOWY Zalety: Idealny pod kątem budowy anatomicznej, zgodny z wzorcem w każdym szczególe. Typowa ciężka postura, niesamowite przyrosty masy ciała i szybszy rozwój. Obfite marszczenia i spore przerosty skóry (tzw.fafle) im więcej ich tym lepiej. Egzemplarze budzące podziw , wygrywające zwykle wystawowo z mastifem typu użytkowego. Łatwiej i szybciej uzyskują championaty, tytuły.Poniżej zamieszczam przykład takich egzemplarzy. |
|
| Czasem spotykamy się co prawda z sędzią ,który promuje inny typ budowy mastifa. Faktem jest ,że generalnie podejście sędziów jest dosyć jednoznaczne i podstawą porównań jest sentencja IM WIĘKSZY, CIĘŻSZY TYM LEPSZY.To może duże uogólnienie ponieważ oceniane jest sporo innych cech ale taki morał się klaruje niestety. Dlatego jeśli podstawą państwa oczekiwań, jest w przyszłości jedynie kariera wystawowa psa musicie wybrać z miotu egzemplarz w TYPIE WYSTAWOWYM z całymi tego konsekwencjami o których poczytacie poniżej. Wady egzemplarzy wystawowych Nie chcę żebyście państwo mnie żle zrozumieli. Pisząc o wadach nie krytykuję jakichkolwiek cech ani konkretnego psa. |
||
|
Chciałbym jedynie ,aby każdy wybór szczeniaka był świadomym wyborem i myślę ,że ten artykuł w tym pomoże. A więc do rzeczy. Ciężki chód spowodowany sporym ciężarem ciała nie predysponuje tego psa pod kątem użytkowym. Powiedzmy wprost, taki pies nie będzie nam stróżował nawet jakby bardzo tego chciał. To egzemplarze z tendencjami do przetłuszczania się i przerostów tkanki tłuszczowej.Do 18 -24 miesięcy wyglądają imponująco później zaczynają się problemy z wagą i proporcjami. Co za tym idzie, sporą uwagę należy poświęcać pilnowaniu ich diety. |
|
|
| Poza tym jakie są konsekwencje przetłuszczania i sporej wagi każdy wie. Częste są niestety ataki serca i dolegliwości związane z układem krwionośnym ,które nasilają się szczególnie latem.Luźna skóra głowy odsłania często zbyt mocno worek spojówkowy i czasem sprzyja to wypadaniu gruczołów łzowych. Zdecydowanie bardziej zadowalają się jako dorosłe, pozycją leżącą. To ich ulubione zajęcie. Można więc powiedzieć że cechuje je tendencja ,siedząco leżąca.Często pojawiają się niestety szczególnie u psów o obfitym marszczeniu tendencje do stanów zapalnych oczu. Nadmiar zwisającej skóry odsłania dolną część powieki ,która staje się narażona np. na ziarenka piasku, pył . Zanieczyszczenia powodują powstawanie częstych stanów zapalnych i wymagana jest wówczas szczególna dbałość o czystość i higienę oczu u psa.Są niestety za ciężkie na dalsze wycieczki , czy dłuższe spacery a dodatkowo nadmierny ruch zdecydowanie im nie służy z prostego powodu. Większe naciski na tkankę chrzęstną stawów (większe obciążenia) i nawet przy prawidłowej diecie i dobrym zdrowiu dużo szybciej niż u lżejszych egzemplarzy pojawią się u nich problemy ze stawami. Częste wędrówki po schodach nie są dla nich wskazane szczególnie w okresie rozwoju. Również i z tegoż powodu częściej niż ich lżejsze odpowiedniki doznają kontuzji co jest szczególnie niebezpieczne u szczeniaków w tej rasie a może mieć poważne konsekwencje w przyszłości.Mają poważne problemy z kryciem i ktokolwiek tego próbował wie o czym mówię. W większości przypadków inseminacja (sztuczne zapłodnienie) to jedyna możliwość prokreacji ale do tego potrzebny jest jeszcze „wzwód”. Większość z nich to często impotenci nazywając to po imieniu. Morał nasuwa mi się jeden. Na wystawach powalają swoją potęgą ,wyglądem i na pewno będą wygrywać. Pod względem witalnym i zdrowotnym są to egzemplarze dużo słabsze i krócej żyjące. | ||
 |
PIES UŻYTKOWY Niektórzy wiążą ten fakt z linią hodowlaną , ja bazując na swoim doświadczeniu twierdzę ,że raczej dotyczy to indywidualnie każdego osobnika w miocie.Szczeniaki często gabaryty ,posturę dziedziczą np. po dziadkach co oznacza np. że „słaba, szczupła” suka ma szansę dać niesamowite wystawowo szczenię .Niestety zdarzają się częste przypadki słabych miotów po niesamowitych gabarytowo rodzicach. Przykłady można mnożyć ale to już może prywatnie i najlepiej przy „irlandzkiej kawie” którą serwujemy często naszym gościom. |
|
| Ale do rzeczy.Pies użytkowy.jest psem lżejszej budowy zwinnym, szybkim bez przerostów skórnych, tłuszczowych.Jest psem aktywnym, żywotnym o dobrych walorach użytkowych i z reguły cieszący się dobrym zdrowiem do późnej starości.Tak naprawdę ma chyna tylko jedną wadę . Z reguły wystawowo przegrywa ze swoim ciężej postury bratem.Co oczywistych zalet powiem że nie ma problemów z „kryciem”.Kryje naturalnie.Tak samo bezproblemowo pokryje „bez uszkodzeń” drobniejszą suczkę jak i ciężką.Dla urozmaicenia zamieszczam nadesłany fragment relacji z krycia przez cięższy egzemplarz mastifa. | ||
| cytat nadesłany „… do pokrycia moim psem potrzeba 5 osób jedna trzyma sukę za łeb najlepiej właściciel, dwie osoby podtrzymują tylnie łaby tak by miała je prawie w powietrzu jedna osoba pomaga mu załatwić sprawę i jedna go dopycha . Potem trzymanie psów w takiej pozycji około pół godziny. Potem suka nie może się załatwić też przez około pól godziny…, to samo powtórzyć raz lub dwa razy dla pewności. Morał : no comments Nawet trudno mi to sobie wyobrazić. Żywotność psów tej rasy w tej pierwszej grupie do z reguły 6-8 lat. |
 |
|
| Psy lżejsze żyją i cieszą się dobrą kondycją sporo dłużej 10-14 lat. Ojciec mojego Sybora Cecil z Lipacji … jest sędziwym już staruszkiem natomiast jegowiek świadczy o szczególnych jak na tą rasę walorach.W przyszłym roku będzie obchodził swoje 12 urodziny.Cecil jest wysokim (86cm) 80 -85 kg egzemplarzem mastifa użytkowego. Jest atletycznej postury bardziej przybliżonej do pitbula niż ciężkiego mastifa. Ma potężny wielki łeb , osadzony na szerokim karku. |
||
 |
 |
|
| Może jestem stronniczy chociaż nie do końca. Mój reproduktor jest średniej budowy psem w typie użytkowym.Jedna suczka jest budowy raczej ciężkiej druga bardzo ciężkiej.W miotach z Naszej hodowli pojawiają się szczeniaki zarówno w typie użytkowym jak i wystawowym. | ||
 |
 |
|
| Osobiście uważam ,że istnienie psów w typie wystawowym jest jak najbardziej zasadne. Gdyby nie zalety jakie posiadał mastiff nie użyto by go do tworzenia wielu ras. Właśnie ze względu na swą masę, siłę i gabaryty, stanowił podbudowę i początek takich ras jak bullmastif. Niemniej kreowanie takich egzemplarzy należy świadomie oferować i właściwie adresować. | ||
 |
 |
|
| Sprzedaż egzemplarzy wystawowym klientom oczekującym cech użytkowych na dalszą metę niekorzystnie wpłynie na rasę z jednego powodu. Klient nie będzie ustatysfakcjonowany i będzie żywą antyreklamą rasy. | ||
 |
A wy jakiego mastifa wybieracie? Nie chcemy tutaj niczego gloryfikować. Tym artykułem chcemy jedynie zasygnalizować fakt istnienia wielkich, bardzo wielkich jak na wzorzec rasy różnic. Te właśnie różnice wzbudzają wiele kontrowersji. No bo niby co innego kupić mastifa z fotki po lewej a zupełnie co innego zostać obdarowanym gigantem po prawej. Dla ciekawostki powiem jedynie że egz. po lewej to nasz Ch.Stanley a po prawej to jego syn Zeus. Żeby było zabawniej, na tychże zdjęciach pieski są w podobnym wieku. Różnica polega na gramaturze (Stanley 85kg, Zeus 118kg) i zresztą na całej reszcie jak widać. Pozdrawiam zatem serdecznie i życzę świadomych wyborów w przyszłości. | |
